In Europa is het merk Royal Enfield inmiddels best bekend geworden onder motorrijders, zeker sinds het sinds enige jaren weer modellen verkoopt in Europa en er meer dealerschappen de deuren openen. Van oorsprong Brits en al vele decennia oud, is het bedrijf lang geleden verplaatst naar India. In Europa was het merk niet echt meer zo bekend onder motorrijders en begon het zijn groei in India. Sinds 2016 werd de daar populaire Himalayan geproduceerd en in 2017 kwam Royal Enfield op de EICMA-motorbeurs in Milaan haar Interceptor en GT 650 twins tonen. Dat was eigenlijk een beetje het moment dat het merk hier ook weer voeten in de aarde kreeg. Bij de jonge generatie motorrijders die het merk nog niet kenden, kwam daar waarschijnlijk verandering in, toen eind 2018 Noraly Schoenmaker a.k.a. Itchy Boots op YouTube haar avonturen deelde met de wereld op een Royal Enfield Himalayan 410 en Azië verkende en haarzelf een weg baande richting Nederland, ondertussen vloggend wat ze allemaal meemaakte op haar reis. In Nederland kon ze helaas de Himalayan niet op kenteken zetten, maar de importeur van Royal Enfield, MotoMondo, regelde voor haar een gloednieuwe Himalayan in ruil voor haar eigen motor. Zo kon ze verder op avontuur gaan, want rijden op een Royal Enfield smaakte naar veel meer. Een hartstikke mooie deal, dus! De reis ging verder naar Zuid-Amerika, maar door covid moest ze daar de motor achterlaten. Inmiddels zijn we een aantal reizen en motoren (ook van een ander merk) verder, maar Itchy Boots zit bijna tegen de 2 miljoen abonnees aan en reist op het moment van schrijven op een pre-productiemodel van de Himalayan 452, die in 2024 het daglicht zal zien bij de dealers. Dankzij Itchy Boots heeft het merk wereldwijd grote naamsbekendheid gekregen bij de jongere generatie, die een zee aan keuze heeft voor wat betreft motoren.
In 2022 werd het broertje van de Himalayan 410 voorgesteld en dat is de Scram 411. Een scrambler-variant van de Himalayan. Deze motor neem ik mee om te zien wat de motor in huis heeft. Sommige mensen zullen 'm simpelweg de naked versie van de Himalayan noemen en grofweg is dat ook zo, maar toch zijn er toch wel wat meer verschillen die de motor recht geven op zijn eigen bestaan.
De Scram 411 heeft zijn naam natuurlijk te danken aan de Scrambler-motor. Een scrambler is een type motor die is aangepast om zowel offroad als op asfalt te kunnen rijden. Een klassieke look hoort daarbij, anders heb je het al snel over dualsport-motoren, zoals een Honda XL, Kawasaki KLR, Suzuki DR of Yamaha XT. Met langere veerwegen, spaakvelgen en allroadbanden zijn ze geschikt om stukken offroad te rijden, waar je dat met een gewone straatmotor veel minder comfortabel kan doen. Daarbij is een blokbeschermer (skid plate) geen overbodig luxe en ook een wat hoger geplaatste uitlaat hoort bij de Scrambler-look.
Hoewel de Himalayan en Scram erg op elkaar lijken, is het meer dan een Himalayan waarbij het ruitje en hoge spatbord zijn verwijderd. Het voorwiel van de Scram 411 is 19" in plaats van 21". Dit stuurt wat scherper op straat ten opzichte van de Himalayan. De cockpit is anders, het zadel is aangepast en de zadelhoogte is van 800 mm naar 795 mm gegaan, om ook de iets kleinere motorrijders de Scram 411 net wat toegankelijker te maken, hoewel 5 mm ook weer geen wereld van verschil is. De Scram 411 mist een middenbok, maar ga je dan weer het gewicht bij de RDW vergelijken tussen Himalayan en Scram 411, dan blijkt de Scram 411 zelfs 2 kilo zwaarder. In de brochure van Royal Enfield zelf, heeft de Scram 411 een rijklaargewicht van 185 kg, maar dat blijkt dan weer zonder benzine te zijn. Dat noem ik niet 'rijklaar'. Bij de RDW komt het uit op 194 kilo en dat is dan het gewicht waar ik mij aan zal houden. Niet de lichtste 400, maar je kan er goed mee sturen!
De zithouding is rechtop, met mijn 1.80m kom ik met mijn voeten prima bij de grond. Het geribbelde zadel zit vrij comfortabel, ook op langere ritten heb ik niet snel last van zadelpijn. Onder het zadel is helaas weinig ruimte om iets kwijt te kunnen. Het is of de gereedschapsset of mijn Abus Sledg 77 schijfslot. Dit slot is vrij klein, ik verwacht niet dat elk slot onder het zadel zal passen. Qua verlichting is alleen het achterlicht LED. De koplamp is H4, de knipperlichten zijn nog conventionele gloeilampjes. Ook qua afwerking van de gehele motorfiets zelf, heeft Royal Enfield het best goed voor elkaar. De afwerking is netjes, hooguit dat een aantal lasjes netter zouden kunnen worden gedaan. Met name die direct onder het zadel valt in het oog.
Net als bij andere Royal Enfield motoren, zijn er voor de Scram 411 ook diverse accessoires via de dealer leverbaar. Denk hierbij aan een zijkofferframe, zijkoffers, een chique deksel voor het remvloeistofreservoir, handkappen, blokbeschermers... zelfs fraaiere oliekoelerbeschermers zijn leverbaar. Dit is nog alleen maar bij de officiële dealer te krijgen. Via andere fabrikanten kan je 'm nog verder aanpassen naar je smaak. Jammer dat Royal Enfield zelf geen windschermpjes levert, maar dat gat is inmiddels opgevuld door diverse andere fabrikanten.
De cockpit op de Scram 411 is een prettig afleesbare analoge ronde teller, welke is voorzien van een LCD-display in het midden. Deze cockpit tref je sinds dit jaar ook aan bij de nieuwe Royal Enfield HNTR 350. In de buitenste ring heb je de analoge snelheidsmeter met voor ons in de buitenring de snelheid in kilometers en in de binnenring de mijlen. Aan de onderzijde enkele waarschuwingslampjes en in het LCD-display in het midden van de cockpit zie je onder andere de kilometerteller, 2 tripmeters, een handige gear indicator, een klokje en het resterende brandstofniveau. Met de INFO-knop op de rechterstuurhelft kan je scrollen door de informatie, zonder je hand dus van het stuur te halen.
Ontzettend handig is de Tripper-navigatie rechts naast de cockpit. Deze turn-by-turn-navigatie krijg je standaard bij de Scram 411 en in combinatie met je smartphone geeft deze handige navigatie aan de hand van pijltjes en cijfers waar je heen moet om te komen waar je naar toe wilt. Dit doet Royal Enfield in combinatie met Google Maps. Via een eigen app (iOS en Android) van Royal Enfield kan je makkelijk verbinden met de navigatie en een adres invoeren waar je heen wil rijden. Op rotondes zie je een cijfertje welke afslag je moet pakken en je ziet naast de huidige instructie ook al de volgende instructie in het schermpje klaar staan. Scheelt je weer navigatie te kopen, tenzij je natuurlijk een kaart wil zien in plaats van enkel instructies.
De Scram 411 maakt gebruik van hetzelfde motorblok als de Himalayan. Daar is niets anders aan. het betreft een ééncilinder 411cc lucht-/oliegekoeld motorblok met twee kleppen. Deze produceert 17,8 kW (24,3 pk) bij 6.500 tpm en 32 Nm koppel bij 4.250 tpm. Voor een A2-motor klinkt dat niet als heel veel vermogen, maar met de Scram 411 rijd je vlot door het verkeer, heb je genoeg pit om op ongeasfalteerde wegen te rijden en ook overdag kom je goed mee op de snelweg. Als je de motor start, hoor je meteen een lekkere rauwe roffel uit de uitlaat komen. Ook het geluid uit het motorblok zelf klinkt lekker rauw. Wat ik persoonlijk wel jammer vind, is dat er waarschijnlijk iets van brons in de metaallegering van de demper is gebruikt, waardoor deze op bepaalde stukken, met name het richting het uiteinde, verkleurt door de hitte. Dit kan al vrij vlot gebeuren en je ziet het ook bij veel 2e hands Himalayan's en Scram 411's. Doet verder niets af aan de werking van de uitlaat, maar het oog wil ook wat.
Het blok is laagtoerig en vanuit onderin al relatief krachtig. Met het lage vermogen merk je natuurlijk wel dat het voor een 400cc allemaal relaxt aan gaat, maar dat zorgt er ook voor dat dit blok het met normaal onderhoud enorm lang vol kan houden. Er zitten niet veel technische snufjes op en wat er ook niet op zit, kan ook niet kapot. Overigens zit er wel een Roll Over Sensor op, mocht je onderuit gaan, dan schakelt de motor zich automatisch uit om schade aan het blok te beperken. Door een balansas trilt het blok bijzonder weinig voor een ééncilinder. Alleen op de snelweg merk je wat trillingen in stuur en voetsteunen op hoge snelheid, maar dat mag geen naam hebben. De koppeling is niet al te zwaar (zou wel nog iets lichter mogen) en de versnellingsbak schakelt soepel. Zoals het bij éénpitters betreft, schakel je bij specifieke snelheden. Schakel je te vroeg, dan loopt het blok niet mooi rond, omdat je dan echt te laag in toeren zit en de boel wat gaat bokken. Bij motorblokken met meer cilinders heb je daar minder last van. Bij de Scram 411 is vooral de 2e versnelling vrij lang. Deze is bruikbaar vanaf 20 km/u tot 70 km/u. In de stad zou je dus niet eens verder hoeven te schakelen, hoewel een tikje omhoog de motor comfortabeler laat rijden. Toch is het de Scram 411 nog best schakellui te rijden en klopt wat ik net zei over in de juiste versnelling te rijden niet helemaal voor wat betreft de Scram 411. In de 5e versnelling kan je zelfs 60 km/u rijden, wat bij veel éénpitters niet mogelijk is, omdat de boel dan al eerder begint te bokken. Beter blijf je wel in de juiste versnelling om altijd direct vermogen te kunnen aanspreken.
De Scram 411 is ontzettend makkelijk te rijden, doet alles op z'n gemak en vraagt ook niet om uitgemolken te worden, wat prijzige boetes kan schelen! Voor in en om de stad heb je altijd genoeg vermogen. Je kan zelfs extreem lomp op de Scram 411 rijden, de Scram zelf geeft daar geen moer om. Die blijft gewoon doen wat hij moet doen: rijden. Ook op zandwegen rijdt de Scram 411 prima en blijft zeer stabiel, al moet ik toegeven meer op het asfalt te hebben gereden dan er van af. Voor echte hardcore offroad-ritten moet je een andere motor kopen, maar met de Scram hoef je je geen zorgen te maken zodra het asfalt stopt en overgaat in een andere ondergrond.
Hoewel de Scram 411 dus absoluut geen motor is om mee te knallen, ben ik altijd wel benieuwd wat de motor doet van 0 naar 100 km/u en wat de topsnelheid is. Niet dat de topsnelheid bij deze motor echt van belang is, maar daarmee weet je wel ongeveer wat een prettige kruissnelheid zou zijn om comfortabel te rijden op de snelweg. Rijden op de snelweg is (bij legale snelheden) op elke motor saai, maar soms moet je je wel eens over die wegen verplaatsen. De Scram 411 doet er bij mij 11,5 seconden over van 0-100 km/u. Ik weeg 100 kg zonder motorkleding, dus veel motorrijders zullen 'm waarschijnlijk nog wel onder de 10 seconden krijgen. De topsnelheid ligt op 132 km/u, wat 127 km/u op GPS is. De teller is dus vrij nauwkeurig! Je haalt niet altijd die top, met een aardige tegenwind lukt het soms om net 120 km/u vast te kunnen houden. Hard zat om overdags de Nederlandse snelwegen op te kunnen, maar ook in de avond kan je gerust over de snelweg rijden. Een fijne kruissnelheid is 110 km/u. Met tegenwind zou een klein ruitje prettig zijn en die zijn uiteraard leverbaar via diverse fabrikanten. Beter ga je natuurlijk binnendoor. Leuker, mooier en je bent interactiever met de motor bezig in plaats van alleen de gashendel op z'n plek houden en de wind te trotseren.
Het verbruik heb ik helaas niet goed kunnen meten vanwege een defect bij een tankstation in IJsselstein. Toen ik de motor wilde aftanken vlak voor dat ik 'm weer zou inleveren bij de importeur Liet ik even kort de hendel van het vulpistool los en drukte 'm daarna weer in. De benzine kwam er wel weer uitstromen, maar de liters werden niet meer geteld. Binnen mocht ik dan ook 19 cent betalen, terwijl ik aardig wat liters in de tank heb gegooid. De eigenaar van het tankstation vond het maar vreemd en leek mij niet te geloven. Ik had de beelden op camera en die kon ik 'm overhandigen, maar hij was er van overtuigd dat zijn pomp goed was. Prima, mij hoor je niet klagen, gratis benzine is altijd goed! Maar hierdoor heb ik de laatste meting niet goed kunnen doen (tijdens de eerste tank heb ik de Scram 411 uitgemolken, wat geen representatief beeld geeft) en kan ik alleen zeggen dat ik verwacht dat de Scram 411 zeker 1 op 30 km moet kunnen halen. Trek je 'm wat meer open, dan ligt het lager, maar bij normaal rijgedrag moet het mogelijk zijn. Met de 15 liter tank kom je dan dus zo rond de 450 km ver.
Onderhoud bij de Scram 411 is hetzelfde als bij de Himalayan. Elke 10.000 km nieuwe olie, elke 5.000 km de klepspeling controleren (en de eerste keer bij 500 km). Dit laatste is wel vrij regelmatig ten opzichte van andere motoren met soortgelijke cilinderinhoud, maar je komt er vrij makkelijk bij en het zijn maar twee kleppen die moeten worden nagelopen. Wel typisch dat bij de 350cc-motorblokken de interval voor kleppen op 10.000 km staat.
Op de Scram 411 heb je qua vering aan de voorkant een conventionele telescoopvoorvork met een diameter van 41 mm en een veerweg van 190 mm, die verder niet instelbaar is. De achterzijde is een monoshock met een veerweg van 180 mm, waarvan de veervoorspanning instelbaar is. De vering is vrij zacht afgesteld en eigenlijk prima voor zijn doel om zowel met niet al te extreme snelheden op asfalt en ook op oneffen zandpaden prima z'n werk te kunnen doen. In de stad kan je met name bij de drempels er gewoon vol gas op af vliegen, de Scram 411 vreet die drempel op als lunch. Dat is altijd fijn aan dit soort motoren, drempels zijn niet meer vervelend maar juist leuk!
De Scram 411 mag het doen met een 19" 100/90-band voor en een 17" 120/90-band achter. De Himalayan heeft zoals gezegd aan de voorkant een 21" wiel, om wat beter te presteren offroad. Ook de Scram 411 krijgt vanuit de fabriek Ceat-banden. De Ceat Gripp XL banden komen uit India. Ceat is een dochteronderneming van Pirelli. Deze banden zijn prima op droog wegdek en ook toen ik het zand op ging viel er eigenlijk niet over te klagen. Hoe ze in de regen presteren kon ik helaas niet testen in de droge maand augustus.
Qua rempartij mag de Scram 411 het doen met ByBre-remklauwen in combinatie met aan de voorkant een 300 mm remschijf met zwevende tweezuiger-remklauw. De achterkant heeft een 240 mm remschijf met een zwevende éénzuiger-remklauw en uiteraard is de motor voorzien van ABS. Offroad gebruik je liever geen ABS, maar de Scram 411 is dan ook geen pure offroad-machine, zoals ik al eerder aangaf. ByBre staat voor By Brembo, een B-merk van het zeer bekende merk Brembo. De remmen op de Scram 411 zijn goed, maar de voorkant is niet bijterig, dat lijkt meer te zijn weggelegd voor de achterrem. De voorrem komt er eigenlijk vrij rustig in en natuurlijk naar mate je harder knijpt staat de boel harder stil. Het had van mij wel wat bijteriger gemogen aan de voorkant, maar in het zand is dat denk ik niet heel prettig.
De Scram 411 heeft zijn eigen bestaansrecht naast de Himalayan 410. Hoewel beide motoren veel op elkaar lijken, is de Scram 411 wel wat meer geschikt voor rijden in en om de stad, zonde grote concessies te hoeven doen voor als een stukje offroad wil rijden. De motor zal misschien niet direct alle A2-rijders aanspreken vanwege het lagere vermogen, maar de Scram 411 is gewoon een no-nonsense motor die met het reguliere onderhoud gruwelijk veel kilometers kan maken omdat ze bij Royal Enfield niet het onderste uit de kan willen trekken zoals KTM dat met zijn motorblokken doet. Ook voor woon-werk kan dit een interessante motor zijn. De aanschafprijs vanaf € 6.599,- is net als het verbruik vrij laag en ook de verzekering zal meevallen. Met het vermogen kom je prima mee met het verkeer en ook op de snelweg kan je gewoon lekker meerijden, want de snelheden liggen overdags toch maar op 100 km/u. Na het werk kan je nog even lekker spelen op straat en in het zand, om bij te komen van een stressvolle dag en je hoofd lekker leeg te maken.
Nu is onlangs wel de Himalayan 452 aangekondigd met het eerste vloeistofgekoelde blok van Royal Enfield. Deze heeft ongeveer het dubbele vermogen en ook het koppel is nog flink toegenomen. Komt er een Scram 450? Zo ja, dan is het verschil tussen de 411 en mogelijke 450 wel zo groot dat de kleinste ondergesneeuwd zou kunnen raken. Ik verwacht niet dat een Scram 450 zeer binnenkort het licht zal zien, maar dat deze er komt is vrijwel zeker en tegen die tijd zal de productie van de Scram 411 bijna gestopt zijn, net zoals dat van de Himalayan 411 binnen kort zal stoppen om plaats te maken voor de Himalayan 452.
De Royal Enfield Scram is op dit moment verkrijgbaar in de kleuren Graphite Blue, Graphite Red, Graphite Yellow, White Flame (deze demo!) en Silver Spirit. Daarbij krijg je ook nog eens 3 jaar garantie en gratis pechhulp.
Met dank aan MotoMondo / Royal Enfield Nederland voor het beschikbaar stellen van de Royal Enfield Scram 411.
Vergeet niet de 32 foto's verder naar onder (klik op de rode knop) te bekijken en natuurlijk de video's op het YouTube-kanaal.
Prijs, doet niet moeilijk als het asfalt stopt, Tripper-navigatie, verbruik, rauw uitlaatgeluid, vol gas richting drempels, gratis pechhulp | |
Zeer weinig ruimte onder het zadel, snel verkleurde demper, zou wat krachtiger mogen zijn, elke 5.000 km klepspeling checken (ondanks dat het maar 2 kleppen zijn, dus snel klaar) |
Motortype | Viertakt, ééncilinder, lucht/olie-gekoeld |
Cilinderinhoud | 411cc |
Versnellingen | 5 |
Vermogen/koppel | 17,9kW (24,3pk) @ 6.500 tpm / 32 Nm @ 4.250 tpm |
Gewicht | 194 kg rijklaar |
Tankinhoud | 15 liter |
Verbruik | Ruim 1 op 30+ moet lukken (kon het niet testen ivm een defect bij tankstation) |
Topsnelheid | 132km/u (127 km/u op GPS) |
Rijbewijs | A2, A |
Waardeer je de artikelen op Startersmotor.nl en koop je wel eens wat bij onderstaande webshops?
Doe dat dan via volgende links, ik ontvang dan een kleine commissie om de website te kunnen onderhouden en het kost jou niets extra. Win-win!
Louis Motorrad NL -
bol -
AliExpress - Amazon NL